مربوط به : بیانات در دیدار شرکت‌کنندگان مسابقات قرآن
تاریخ : 1388/05/03
نوع(ها) : قرآن
کلیدواژه(ها) : عزت امت اسلامی, عمل, عزت
عنوان فیش :[با کلیک روی عنوان زیر، عنوان جدیدی پیشنهاد دهید]
متن فیش :
سعى
بکنیم که بهره‌ى ما فقط بهره‌ى فى‌المجلس و بهره‌ى گوش و چشم نباشد؛ دل ما
بهره ببرد. قرآن براى عمل کردن است. قرآن براى فهمیدن و اندیشیدن است.
اینهمه در دنیاى اسلام گرفتارى براى چیست؟ چرا امت اسلامى با این عظمت ضعیف
است؟ چرا؟ چرا برادران مسلمان در سراسر دنیا دلهایشان و دستهایشان با هم
نیست؟ چرا؟ مگر این قرآن نگفته است: «و اعتصموا بحبل اللَّه جمیعا و
لاتفرّقوا»؟(1) مگر این قرآن نفرموده است که: «و للَّه العزّة و لرسوله و للمؤمنین»؟(2)
چرا امت اسلامى عزتى را که شایسته‌ى اوست، امروز در دنیا ندارد؟ چرا؟ چرا
ما در علم عقبیم؟ در جایگاه سیاست و تدبیر مسائل جهانى، چرا امت اسلامى عقب
است؟ علت این است که به قرآن عمل نمیکنند؛ علت این است که قرآن - برخلاف
ادعاهاى ما - معیار و محور معرفت و عمل ما نیست. هر مقدارى که به قرآن عمل
کنیم، همان قدر اثرش را خواهیم دید.
ما در جمهورى اسلامى ایران سعى
کردیم به تعالیم قرآن عمل کنیم؛ قدرى موفق شدیم. به همان اندازه خداى متعال
بالمعاینه به ما اثر این عمل کردن را نشان داد.
چرا امت اسلامى عزتى را
که شایسته‌ى اوست، امروز در دنیا ندارد؟ چرا؟ چرا ما در علم عقبیم؟ در
جایگاه سیاست و تدبیر مسائل جهانى، چرا امت اسلامى عقب است؟ علت این است که
به قرآن عمل نمیکنند؛ علت این است که قرآن - برخلاف ادعاهاى ما - معیار و
محور معرفت و عمل ما نیست. هر مقدارى که به قرآن عمل کنیم، همان قدر اثرش
را خواهیم دید.
ما در جمهورى اسلامى ایران سعى کردیم به تعالیم قرآن عمل
کنیم؛ قدرى موفق شدیم. به همان اندازه خداى متعال بالمعاینه به ما اثر این
عمل کردن را نشان داد. در کار خداى متعال خلف وعده نیست: «و من اصدق من
اللَّه قیلا».(3) اگر
خداى متعال به مؤمنین وعده‌ى نصرت میدهد، وعده‌ى استخلاف در ارض میدهد،
وعده‌ى عزت میدهد، این وعده‌ها راست است. علت اینکه ما این وعده‌ها را در
عرصه‌ى زندگى خودمان نمى‌بینیم، این است که ما به شرائط الهى عمل نمیکنیم؛
«و اوفوا بعهدى اوف بعهدکم»؛(4) شما با پیمان من، به امر من عمل بکنید، من هم به آن پیمان عمل میکنم؛ خداى متعال این جورى گفته دیگر. این درس بزرگ ماست.
1) سوره مبارکه آل عمران آیه 103
وَاعتَصِموا
بِحَبلِ اللَّهِ جَمیعًا وَلا تَفَرَّقوا ۚ وَاذکُروا نِعمَتَ اللَّهِ
عَلَیکُم إِذ کُنتُم أَعداءً فَأَلَّفَ بَینَ قُلوبِکُم فَأَصبَحتُم
بِنِعمَتِهِ إِخوانًا وَکُنتُم عَلىٰ شَفا حُفرَةٍ مِنَ النّارِ
فَأَنقَذَکُم مِنها ۗ کَذٰلِکَ یُبَیِّنُ اللَّهُ لَکُم آیاتِهِ لَعَلَّکُم
تَهتَدونَ ﴿۱۰۳﴾
و همگی به ریسمان
خدا [= قرآن و اسلام، و هرگونه وسیله وحدت]، چنگ زنید، و پراکنده نشوید! و
نعمت (بزرگِ) خدا را بر خود، به یاد آرید که چگونه دشمن یکدیگر بودید، و
او میان دلهای شما، الفت ایجاد کرد، و به برکتِ نعمتِ او، برادر شدید! و
شما بر لبِ حفره‌ای از آتش بودید، خدا شما را از آن نجات داد؛ این چنین،
خداوند آیات خود را برای شما آشکار می‌سازد؛ شاید پذیرای هدایت شوید.
2) سوره مبارکه المنافقون آیه 8
یَقولونَ
لَئِن رَجَعنا إِلَى المَدینَةِ لَیُخرِجَنَّ الأَعَزُّ مِنهَا الأَذَلَّ ۚ
وَلِلَّهِ العِزَّةُ وَلِرَسولِهِ وَلِلمُؤمِنینَ وَلٰکِنَّ المُنافِقینَ
لا یَعلَمونَ ﴿۸﴾
آنها می‌گویند:
«اگر به مدینه بازگردیم، عزیزان ذلیلان را بیرون می‌کنند!» در حالی که عزت
مخصوص خدا و رسول او و مؤمنان است؛ ولی منافقان نمی‌دانند!
3) سوره مبارکه النساء آیه 122
وَالَّذینَ
آمَنوا وَعَمِلُوا الصّالِحاتِ سَنُدخِلُهُم جَنّاتٍ تَجری مِن تَحتِهَا
الأَنهارُ خالِدینَ فیها أَبَدًا ۖ وَعدَ اللَّهِ حَقًّا ۚ وَمَن أَصدَقُ
مِنَ اللَّهِ قیلًا ﴿۱۲۲﴾
و کسانی
که ایمان آورده‌اند و اعمال صالح انجام داده‌اند، بزودی آن را در باغهایی
از بهشت وارد می‌کنیم که نهرها از زیر درختانش جاری است؛ جاودانه در آن
خواهند ماند. وعده حق خداوند است و کیست که در گفتار و وعده‌هایش، از خدا
صادقتر باشد؟!
4) سوره مبارکه البقرة آیه 40
یا بَنی إِسرائیلَ اذکُروا نِعمَتِیَ الَّتی أَنعَمتُ عَلَیکُم وَأَوفوا بِعَهدی أوفِ بِعَهدِکُم وَإِیّایَ فَارهَبونِ ﴿۴۰﴾
ای
فرزندان اسرائیل! نعمتهایی را که به شما ارزانی داشتم به یاد آورید! و به
پیمانی که با من بسته‌اید وفا کنید، تا من نیز به پیمان شما وفا کنم. (و در
راه انجام وظیفه، و عمل به پیمانها) تنها از من بترسید!