ز حکمتهاى امام
صادق «علیه السلام»: وقیل له: مَن اَکرمُ الخَلق على الله؟ فقال (علیه
السلام): اَکثرهم ذکراً لله واعملهم بطاعة الله. قلت: فمن أبغضُ الخَلق الى
الله؟ قال(علیه السلام): من یتهم الله. قلت: اَحد یتهم الله؟ قال (علیه
السلام): نعم من استخار الله فجاءته الخیرة بمایکره فیسخط فذلک یتهم الله؟
قلت: ومن؟ قال (علیه السلام): یَشکُو الله؟ قلت: وأحد یشکوه؟ قال (علیه
السلام): نعم، من اذا ابتلى شَکى بأکثر مما اَصابهُ. قلت: ومن؟ قال (علیه
السلام): اذا أعطى لم یَشکر واذا ابتلى لم یَصبر. قلت: فمن اَکرمُ الخَلق
على الله؟ قال (علیه السلام): من اذا اُعطىَ شکر واذا ابتُلىَ صبر.(تحف العقول صفحه 364)
گرامىترین
افراد نزد خدا کسى است که از همه بیشتر به یاد او بوده و در اطاعت او بکوشد
و هنگام نعمت سپاسگزار و در مصیبت، صابر و بردبار باشد.
مبغوضترین
اشخاص، کسى است که از خدا بخواهد که در وقایع زندگى آنچه که خیر او است
برایش مقدر کند اما در صورتى که حادثهى پیشآمده خلاف میلش باشد نسبت به
خداى متعال که عالم به مصالح و مفاسد او است خشمگین شده و او را متهم کند
که چرا خیر را به او نداده است. و همچنین کسى که از خداى متعال شکوه کند
(مصائب و مشکلاتى را که برایش رخ داده خیلى بیشتر از واقعیت آن جلوه دهد) و
نیز شخصى که نعمتهاى الهى را شاکر نبوده و در سختىها تحمل نداشته و جزع و
فزع نماید.
(از احادیث منتخب رهبر
معظم انقلاب «دام ظله» در شروع درس خارج)