حدیث هفته

ورع به معناى پرهیز دو گونه ممکن است  

از حکمتهاى امام صادق «علیه السلام»: لحمران بن اعین: واعلم انه لاورع أنفع من تجنّب محارم الله والکفّ عن أذى المؤمنین واغتیابهم، ولاعیش أهنأ من حسن الخلق، ولامال أنفع من القناعة بالیسیر المجزى، ولاجهل أضر من العُجب.

(تحف العقول صفحه 359)

ورع به معناى پرهیز که در روایات ما زیاد آمده است دو گونه ممکن است باشد: یکى پرهیز از محرّمات الهى و دیگرى ورع از امور حلال (زهد) که گرچه این نوع مطلوب است لکن ورعى که مهم می ‏باشد همان قسم اول است.
زندگى در سایه حسن خلق از همه چیز گواراتر است. تنگ نظرى، حسد، کینه ، بدبینى، زندگى را تلخ مى‏کند؛ هرچند انسان از مواهب و نعمت مادى فراوان برخوردار باشد.
و عجب (خود شگفتى) که انسان بیش از اندازه خودش را قبول داشته باشد از همه‏ ى جهل‏ ها بالاتر است. زیرا انسان ممکن است بعضى از مظاهر جهل را از مجراى عادى برطرف کند اما خود شگفتى مانع دیدن عیوب است و کسى که عیوب خود را نمی ‏بیند در نتیجه خود را اصلاح نکرده و سرانجام به هلاکت می ‏افتد.

(از احادیث منتخب رهبر معظم انقلاب «دام ظله» در شروع درس خارج)